SAYGISIZ

Çocuğunuz çok serbest davranıyor;size adınızla hitap ediyor,dilini çıkarıyor veya size "yavrum" , "canım" diye seslenerek çok içli dışlı oluyor.Siz ona pijamasını giymesini söylüyorsunuz, o size " tabii ki kraliçem", "emredersiniz komutanım" diye cevap veriyor.Öfkelenmek ve kahkahayla gülmek arasında tereddüt ediyorsunuz...

Bu normaldir.

Ana babasına karşı saygısız olmak çocuğun gelişiminde bir etaptır.Bir yandan kendini ifade etmek ister;muzipliklerini arttırır,küstahlaşır, ve sizi kışkırtır,diğer yandan ise,psikanalitik teorinin kriterlerine göre "oidipus" kompleksinin geliştiği bir dönemdedir (3 ve 6 yaş arası) ve size hayatının kadını gibi davranır (ya da babasına hayatının erkeği gibi).Sizi güldürmeye çalışarak samimiyet kurmaya çalışır.(dudaklardan öpmek,vs...)

Çocuğunuzun saygısızlığı sizi eğlendiriyor mu?

Siz bunun bir zeka işareti olduğunu mu düşünüyorsunuz?Belki de.Ama unutmayın ki ana baba rolünüzü yerine getirebilmek için, onun tahriklerine otorite ile cevap vermelisiniz.Çocuğunuz kişiliğini oluşturmakta,sınırları ve yasakları öğrenmektedir.Onunla uyumlu olmayı kendinize görev bilmelisiniz.Öyleyse, onun şakalarıyla eğlenmekten kaçının.Siz ne kadar çok gülerseniz onda , o derece otoritenizin olmadığı yönünde izlenim bırakırsınız.Böylece onu, bu şaklabanlıklara tekrar başlaması için cesaretlendirmiş olur, hatta daha büyük hakaretler etmeye doğru sürükleyebilirsiniz.

"ARKADAŞ ANA BABA" OLMA EĞİLİMİNİZ Mİ VAR?

"Arkadaş ana baba" olmak, çocuğunu kendisi ile aynı yaştaki bir arkadaşı gibi eşit saymak, yani onu bir yetişkin olarak görmektir.Bu da her çocuğun psikolojik gelişme dönemlerini bilmemek,tanımamak anlamına gelir.Çocuğunuzun kendi kimliğini rahatça bulabileceği, güvenebileceği, dayanabileceği ana baba statüsünü sürekli koruyan ciddi ve aklı başında ana babaya ihtiyacı vardır.O halde , şimdilik bunu çok daha kolay, çok daha rahat ve çok daha komik bulsanız bile kendinizi tutun ve bu tahriklere tepkisiz kalmayın.

TEPKİNİZ UYUMLU OLSUN

(Sizin için geçerli olduğu kadar eşiniz için de geçerli; kızınızla olduğu gibi erkek çocuğunuzla da...)

* SİZİNLE LAUBALİ BİR TONDA KONUŞUYOR VE SİZE ADINIZLA MI HİTAP EDİYOR?

Olayları olabildiğince ciddi yönünden alın.Gözlerinizi ondan ayırmadan:"Neler oluyor bu evde?Sen kendini ne sanıyorsun?Doğru mu duydum?"deyin.

Bunu yapmasına izin vermeyin.Daima ona bakarak, deyin ki: " Dinle yavrum.Benimle bu şekilde konuşman söz konusu bile olamaz.Bu sözleri bu tonla kabul etmem mümkün değil".Daha sonra olaya göre şunu ilave edin:"Ben senin annenim.Bana anne diyeceksin ve benimle başka bir tonda konuşacaksın.Ben senin sınıf arkadaşın değilim.Bana güvenebilir, inanabilirsin.Fakat benimle böyle konuşamazsın".

SİZE ŞÖYLE CEVAP VERİYOR:" PEKİ CANIM"...

Hemen düzeltin:"Peki canım anneciğim".Ona, gözlerinize bakmasını söyleyin,elini ya da kolunu yumuşakça ama kararlı bir şekilde tutun.Ona iyi niyetle, yumuşakça ve açık açık karşılık verin:" Dinle yavrum, bana bu şekilde hitap etmene izin vermiyorum.Ben senin ne sevgilin nede sınıf arkadaşınım.Ben babanın karısıyım.Sen benim hiçbir zaman aşığım olamazsın.Hayatta bu böyledir.

ISRAR MI EDİYOR?

Eşinizden müdahale etmesini isteyin.Karısına, sadece çocuklarının annesine değil,bu şekilde hitap edilmesini kabul etmediğini anlatmak ona düşer.O demeli ki: " O benim karım, senin annen ve ona bu şekilde hitap etmen söz konusu değil.Bu kabul edilemez.Bunu sana her zaman yasaklayacağım".Eğer kızınız babasına saygısızca davranıyorsa, eşinize yardım etmek de size düşer.

O BUNU ÇOK KOMİK BULUYOR, SİZİ TAHRİK ETMEYE DEVAM EDİYOR.

Yeteri kadar katı olmamışsınız o halde.Ona sakince,ama ciddi olarak yasakları tekrar hatırlatın.Kızgınlığınızın derecesine ve çocuğunuzun yaşına göre bir ceza verin.