COCUK VE KUFUR

ÇOCUĞUNUZ KÜFÜR ETMEYİ BIRAKMIYORSA..

Çocuğunuzu teneffüste söylediği bir küfürden ("salak" ya da çok daha ağır olanları)ötürü suçluyorsunuz.Eğer böyle davranıyorsa biliyorsunuz ki bu, biraz da sizin suçunuz.Sonuçta küfür koleksiyonu iyice artıyor ve sizi takmıyor artık.Nasıl tepki vermeli?

HABİRE SÖVÜP DURUYOR MU?BU NORMAL

3-4 yaşına doğru, küfür etmek kendisini ifade etmesinin bir işaretidir.Çocuk, koyulmuş limitlerde yetişkinin ne kadar toleranslı davranacağını test eder.Üstelik çocuğunuz çok zekidir.O, sizin bütün tutarsızlıklarınızı, özellikle de yasakladığınız küfürleri bazen sizin ettiğinizi görecek ve en küçük bir kızgınlığında bu küfürlerden bir kaçını savuruverecektir.

BU DAVRANIŞ NASIL ENGELLENEBİLİR?

-UYGULAMA KURALLARI KOYUN.

-KESİNLİKLE YASAK: İnsanlara bu şekilde hitap etmek hakaret etmek anlamına gelir ve bu da çok kötü sonuçlar doğurur.

-DAHA AZ CİDDİ: Üzücü bir olayın ardından (örneğin; bir bardağın kırılması) söylenen kötü söz ya da sövgü, kimi zaman kendi kendine ağızdan çıkabilir ama kulağa hoş gelmez ve güzel değildir.

-İZİN VERİLEBİLİR: Eğer kesinlikle söylenecekse, odasında tek başına söylemesine izin verilebilir.Size, Oktay'ın evinde her zaman küfrettiğini söyleyerek itiraz mı ediyor?Katı bir şekilde cevap verin: " Oktay küfredebilir ama bizim evimizde böyle değil.Üstelik sana daha önce de söyledim; her ailenin kendine ait kuralları vardır".

-RAHATLATICI: Baba ya da anne ile sadece birkaç dakika için, kapalı bir yerde ve özel durumlarda başkasına hitap edilmeden, rahatlamak için "oyun oynarken kötü sözler söylemek"...Ona yeni sözler öğretmek gereksizdir ama ayna karşısında yüzünü gözünü buruşturmasına izin verin

SİZİ SUÇÜSTÜ YAKALADIĞINDA TEPKİSİZ KALMAYIN.

-Sanki hiçbirşey olmamış gibi davranmayın: Bu ona aptal muamelesi yapmanız anlamına gelir.

-Siz böyle bir eğitim almış olsanız bile,sadece yetişkinlerin kötü sözler söylemeye hakkı olduğu düşüncesini kafanızdan silin.Bu tip adaletsizlikler çocuğu saldırgan olmaya, kendisini suçlu hissetmesine ve herşeyi içine atmasına sebep olur.Psikanalist Alice Miller tarafından savunulan "kara pedagoji" yi devam ettirir.

-Hatalı olduğunuzu ve bir dahaki sefere daha dikkatli olacağınızı onunla birlikte kabul edin.Korkmayın: Bu durumlarda hatalarınızı kabul etmek çocuğunuzun, sizi öfkelendiren bu olayı daha iyi değerlendirmesine yardımcı olacaktır.Bundan dolayı onun gözündeki inandırıcılığınızı kaybetmeyeceksiniz.Çocuğunuza, "kimi zaman ağzımdan gerçek fikirlerime ve duygularıma ait olmayan bazı kelimeler çıkıveriyor" diyebilirsiniz.

GELECEKTE DİLİNİZİ TUTMAYA ÇALIŞIN

-Diğerlerinin yerini alacak, kabul edilebilir kelime ve tabirlerin listesini hazırlamak için kafanızı yorun (Hay Allah, Kahretsin, Tüh be!...).Ve kendinizi bunları söylemeye alıştırın.

-Kendinize, başkalarına kötü söz söylemeyi yasaklayın.Veye hakaretlerinize "ne kötü birisi..." ya da " bu gerçekten kötü birisi ..." yerine, "ben onu kötü buluyorum..."ile başlayın.Bu şekilde, çocuğunuz göreceleştirmeyi öğprenecek ve başka insanlar üzerinde kesin değerlendirmelerde bulunmayacak, siz de ona daha hoşgörülü olduğunuzu göstermiş olacaksınız.

KAYNAK KİTAP: 1-7 YAŞ ARASI ÇOCUĞUN EĞİTİMİ

Christine Brunet/ Anné-Cécile Sarfati